Wspinaliśmy się czterdzieści dni. Tyle czasu poświęciliśmy się by wejść w tajemnicę wydarzeń zaledwie trzech dni. Trzy dni – Triduum Paschalne – stanowią punkt zwrotny i szczyt całego roku liturgicznego. Po tylu dniach wspinaczki wśród umartwień i wyrzeczeń będzie nas czekało pięćdziesiąt radosnych dni „z górki”. Jednak najważniejsze jest to co się dzieje na wierzchołku góry – tam znajduje się nasz cel.

Ogrodzie Oliwny

Święte Triduum rozpoczyna się od Mszy Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek. Pan Jezus spożywając Ostatnią Wieczerzę sprawuje prototyp Mszy świętej. Rozdziela apostołom swoje Ciało i Krew pod postacią chleba i wina. Po wieczerzy obmywa swoim uczniom nogi. Dziś kapłan Jego wzorem symbolicznie obmywa nogi dwunastu mężczyznom. Po Eucharystii Pan Jezus udaje się w cichej procesji na Górę Oliwną. Tam modli się w samotności, zostaje pojmany i umieszczony w więzieniu. Pragnie towarzystwa bardziej teraz, gdy jeszcze żyje i jest samotny, niż po śmierci, gdy będzie już leżał w grobie. Cała asysta liturgiczna po chwili adoracji wraca w ciszy do zakrystii.

Krzyżu święty

Dzień śmierci Zbawiciela. Wielki Piątek. Tego dnia pościmy, dla uczczenia Jego ofiary. Kościół nie sprawuje dziś Eucharystii. Czas upływa na modlitwie: rano tradycyjnie Jutrznia, o godzinie piętnastej ostatnia droga krzyżowa. Warto też znaleźć chwilę by towarzyszyć Panu Jezusowi przebywającemu w ciemnicy. Po południu odbywa się Nabożeństwo Męki Pańskiej. Zaczyna się ono w ciszy – ksiądz kładzie się krzyżem na ziemi dając wyraz upokorzenia oraz bólu i smutku Kościoła. Później czyta się rozbudowany opis Męki Pańskiej z podziałem na role. Pan Jezus umiera na górze Golgota. Następnie ma miejsce obrzęd odsłonięcia i adoracji Krzyża, centralny punkt dnia. Krzyżowi – narzędziu zbawienia należy się cześć, którą oddajemy mu przez pocałunek. Po adoracji rozdzielana jest Komunia Święta, a Ciało Pana Jezusa złożone w grobie wykutym w skale

Odszedł Pasterz od nas

W Wielką Sobotę trwamy w poście i modlitwie. Pan Jezus leży w grobie. Zachęca się byśmy znaleźli czas na adorację Jego świętego Ciała, a także na uczestnictwo w Jutrzni. Szczególnie w Polsce żywo kultywowana jest również tradycja święconki.

Zwycięzca śmierci

W sobotę nocą rozpoczynają się obchody Wigilii Paschalnej. Zbieramy się w świątyni by czuwać w tę świętą noc zmartwychwstania. Rozpoczynamy ją w całkowitej ciemności – jest to element liturgii światła. Błogosławimy w niej ogień oraz paschał – Chrystusa, który zapala nas swoją miłością byśmy jaśnieli w mroku grzechu. Śpiewany jest hymn Exultet, który oznajmia nam zmartwychwstanie Pana Jezusa i wprowadza nas w rozbudowaną liturgię słowa. Dziewięć czytań przeprowadza nas przez najważniejsze wydarzenia historii zbawienia. Liturgia chrzcielna przypomina nam o skutkach naszego chrztu. W tym obrzędzie błogosławimy wodę chrzcielną wzywając pomocy wszystkich świętych w litanii, odnawiamy  przyrzeczenia chrzcielne oraz zostajemy pokropieni wodą. W niektórych kościołach w tym czasie przez chrzest zostają przyjęci do Wspólnoty katechumeni, którzy odtąd stają się pełnoprawnymi członkami Kościoła.

Czwartą częścią jest liturgia eucharystyczna – po dwóch dniach przerwy znów sprawowany jest Sakrament Ołtarza. Po nim, radując się ze Zmartwychwstania Chrystusa, formujemy uroczystą procesję rezurekcyjną wokół kościoła. Procesja wyrusza z grobu Pańskiego, a wieńczy ją podniosły hymn Te Deum i świąteczne błogosławieństwo. Triduum Paschalne – przejścia od śmierci do życia – kończy się nieszporami Niedzieli Wielkanocnej.