Liturgia Słowa 05.06.2022

Uroczystość Zesłania Ducha Świętego

przejdź do czytań

(J 14, 15-16. 23b-26)
Jezus powiedział do swoich uczniów: “Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania. Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Parakleta da wam, aby z wami był na zawsze. Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego uczynimy. Kto nie miłuje Mnie, ten nie zachowuje słów moich. a nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca. To wam powiedziałem, przebywając wśród was. A Paraklet, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem”.

Komentarz
Człowiek przepełniony miłością nie jest do końca sobą. Łatwo przychodzi mu wtedy robić rzeczy, które normalnie nie przyszłyby mu do głowy. Świat nagle nabiera innych kolorów i inaczej patrzy się na życie. Podobnie jest z miłością do Boga. Człowiek napełniony tą miłością zaczyna inaczej myśleć. Można powiedzieć, że myśli wtedy po Bożemu.
W tekście wiele razy pojawia się słowo “miłować”, a patrząc na nie w kontekście całości, to można powiedzieć, że miłowanie jest kluczem do wszystkiego i wszystko z niego wypływa.
Jezus mówi, że kto Go miłuje, będzie zachowywał Jego przykazania oraz będzie zachowywał Jego naukę. W uproszczeniu można powiedzieć, że człowiek miłujący Boga będzie z automatu przestrzegał przykazań oraz stosował się do Jego nauki, bo to będzie mu podpowiadać serce. Wynika to z faktu, że w sercu będzie Bóg, bo zostało powiedziane: “(…) przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego uczynimy”. Postępowanie w ten sposób stanie się naturalne.
Zauważmy, że zdania zaczynają się od słów: “Jeżeli Mnie miłujecie …, Jeśli Mnie kto miłuje…, Kto nie miłuje Mnie”. Nie jest powiedziane, że “ten kto będzie zachowywał moją naukę, ten Mnie miłuje” albo “ten kto nie zachowuje słów moich, ten Mnie nie miłuje”, tylko jest na odwrót. Właściwe postępowanie wynika z miłości, a nie miłość z postępowania.
Ten krótki fragment dobrze też ukazuje wzajemne powiązania między Trójcą Świętą. W wielu miejscach można zauważyć, że działanie jednej z osób Trójcy Świętej, wynika z działania innej. Na przykład Jezus mówi, że nauka, która wychodzi od Niego, pochodzi od Ojca, zatem wskazuje na bezpośrednie powiązanie między Synem Bożym, Ojcem, a także Duchem Świętym, który przyjdzie te nauki przypomnieć. Podobna sytuacja występuje z zesłaniem Ducha Świętego. Mamy napisane, że Duch Święty, na prośbę Syna Bożego, zostanie posłany przez Ojca, a więc zesłanie Ducha Świętego jest działaniem całej Trójcy Świętej, a nie tylko jednej z osób. Trójca Święta działa jako jedność.

Zadanie:
Duch Święty zstąpił na Apostołów i potrafił zdziałać za ich pośrednictwem niesamowite rzeczy dlatego, że byli otwarci, wierzyli i czekali na Niego. Niech to święto będzie dla nas przypomnieniem, że On jest i chce z nami działać. Otwórz się na Jego działanie, zgodnie z fragmentem modlitwy KSM-owicza: “Niech Duch Święty Pocieszyciel wzbudza w nas gorliwość apostolską, abyśmy z pokorą i odwagą budowali Królestwo Chrystusowe w sobie, w rodzinach i otoczeniu oraz byśmy w życiu społecznym szerzyli cywilizację miłości.”