Już w poniedziałek obchodzimy Dzień Świętości Życia. O co chodzi? Co to za Dzień i jak można go świętować?

Skąd wzięło się to święto? 

Dzień Świętości Życia został ustanowiony przez Episkopat w Polsce na dzień 25 marca. Uchwała podjęta przez biskupów była odpowiedzią na słowa napisane przez Jana Pawła II w encyklice Evangelium Vitae (ogłoszonej 25 marca 1995):

Proponuję (…), aby corocznie w każdym kraju obchodzono Dzień Życia (…). Trzeba, aby dzień ten był przygotowany i obchodzony przy czynnym udziale wszystkich członków Kościoła lokalnego. Jego podstawowym celem jest budzenie w sumieniach, w rodzinach, w Kościele i w społeczeństwie świeckim wrażliwości na sens i wartość ludzkiego życia w każdym momencie i każdej kondycji. należy zwłaszcza ukazywać, jak wielkim złem jest przerywanie ciąży i eutanazja, nie należy jednak pomijać innych momentów i aspektów życia, które trzeba każdorazowo starannie rozważyć w kontekście zmieniającej się sytuacji historycznej (nr 85).

Co ciekawe decyzją Sejmu RP w 2004 roku został ustanowiony Narodowy Dzień Życia, który jest obchodzony 24 marca. Według Wikipedii celem święta jest propagowanie odpowiedzialności za założenie rodziny i zachęcanie do życia w rodzinach wielodzietnych. 

Papież Polak wskazywał również na szerzej rozumiany szacunek do życia:

Trzeba brać po uwagę (…) radość z narodzin nowego życia, poszanowanie i wolę obrony każdego ludzkiego istnienia, troskę o cierpiącego i potrzebującego, bliskość z człowiekiem starym i umierającym, współczucie w żałobie, nadzieję i pragnienie nieśmiertelności.

Jak my możemy włączyć się w obchody Dnia Świętości Życia? 

Chciałabym zwrócić szczególną uwagę na dwie akcje.

Pierwszą z nich jest ,,Pieluszka dla Maluszka”, którą już wszyscy doskonale znacie. Kolejna edycja startuje właśnie 25 marca. Zachęcam do wzięcia udziału i zorganizowania zbiórki w Waszych parafiach, zwłaszcza, jeśli nigdy wcześniej akcja nie była tam przeprowadzana (więcej informacji pod linkiem: http://marszdlazycia.pl/pieluszka)!

Druga natomiast to Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego. Jest to akcja zapoczątkowana pod wpływem objawień maryjnych w Fatimie. Podczas tych objawień Matka Boża prosiła o modlitwę, pokutę i zadośćuczynienie za grzechy świata, które najbardziej bolą Jej Serce.

Duchowa adopcja jest modlitwą w intencji dziecka zagrożonego zabiciem w łonie matki. Trwa dziewięć miesięcy i polega na codziennym odmawianiu jednej tajemnicy różańcowej – radosnej, światła, bolesnej lub chwalebnej (Ojcze Nasz i 10 Zdrowaś Maryjo) oraz specjalnej modlitwy w intencji dziecka i jego rodziców. Do modlitwy można dołączyć dowolnie wybrane dodatkowe postanowienia lub post. Dzień Świętości Życia jest dniem, w którym w kościołach w całej Polsce składa się uroczyste przyrzeczenie Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego.

 

Rota przyrzeczenia Duchowej Adopcji

Najświętsza Panno, Bogurodzico Maryjo, wszyscy Aniołowie i Święci. Wiedziony pragnieniem niesienia pomocy nienarodzonym, postanawiam mocno i przyrzekam, że od dnia (…) biorę w duchową adopcję jedno dziecko, którego imię jedynie Bogu jest wiadome, aby przez 9 miesięcy, każdego dnia, modlić się o uratowanie jego życia oraz o sprawiedliwe i prawe życie po urodzeniu. Amen

Może warto zastanowić się czy nie podjąć Duchowej Adopcji? Będzie to konkretne działanie, które przyczyni się do ocalenia zagrożonego życia chociaż jednego dziecka (więcej informacji: http://www.duchowa-adopcja.pl/).