Każde prawo, które zostało ustanowione jest po to, by służyło ludzkiemu życiu, by służyło ludziom, a nie na odwrót…
Liturgia Słowa – 03.06.2018
Niedziela IX tygodnia okresu zwykłego
(Mk 2, 23 – 3, 6)
Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat pośród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze mówili do Niego: “Patrz, czemu oni czynią w szabat to, czego nie wolno?” On im odpowiedział: “Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie i poczuł głód, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom”. I dodał: “To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest Panem także szabatu”. Wszedł znowu do synagogi. Był tam człowiek, który miał uschniętą rękę. A śledzili Go, czy uzdrowi go w szabat, żeby Go oskarżyć. On zaś rzekł do człowieka z uschłą ręką: “Podnieś się na środek!” A do nich powiedział: “Co wolno w szabat: uczynić coś dobrego, czy coś złego? Życie uratować czy zabić?” Lecz oni milczeli. Wtedy spojrzawszy na nich dokoła z gniewem, zasmucony z powodu zatwardziałości ich serc, rzekł do człowieka: “Wyciągnij rękę!” Wyciągnął, i ręka jego stała się znów zdrowa. A faryzeusze wyszli i ze zwolennikami Heroda zaraz się naradzali przeciwko Niemu, w jaki sposób Go zgładzić.
Komentarz
W dzisiejszej Ewangelii bardzo mocno ukazana jest zatwardziałość serc faryzeuszów. Oskarżają oni uczniów, że czynią to, co w szabat nie jest właściwe, a wręcz zakazane. Natomiast Jezus stanowczo zaznacza, że:
Szabat jest ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu.
Każde prawo, które zostało ustanowione jest po to, by służyło ludzkiemu życiu, by służyło ludziom, a nie na odwrót. Musimy dziś zrozumieć jedną ważną rzecz, że wszystkie zasady i ustalenia są po to, by określać pewien cel naszego działania, by pokazywać pewną drogę, którą mamy się kierować. To wszystko jest naprawdę ważne, ponieważ to w pewien sposób kształtuje człowieka, dzięki temu mamy świadomość, że są jakieś granice w naszym życiu, że należy je przestrzegać. Jezus staje ponad wszystkie zasady, ponieważ pokazuje nam, że Bogu zależy na dobru każdego człowieka, na miłości, pomocy i życzliwości. Pokazuje, że nie możemy skupiać się tylko na tych granicach, zasadach, ale na tym co najważniejsze – co służy miłości drugiemu człowiekowi. Nie chodzi tutaj o łamanie prawa, tylko o kierowanie się sercem! Byśmy w tym kręgu zasad umieli rozważyć co jest dobre, a co złe i byśmy umieli zauważyć potrzeby człowieka.
Zadanie
Módlmy się dzisiaj by nasze serca były otwarte i wrażliwe na potrzeby drugiego człowieka!

Zastępowa KSM Archidiecezji Poznańskiej, Prezes Oddziału KSM nr 4 w Szamotułach. Od 2020 roku Członek Delegat Zarządu Diecezjalnego, Opiekunka Róż Różańcowych.