Pamiętaj, że Bóg jest zawsze blisko Ciebie, nieważne jak ciężkimi rzeczami zastawiłeś drzwi do swojego serca.

Liturgia Słowa – 08.04.2018
Druga Niedziela Wielkanocna
czyli Miłosierdzia Bożego

przejdź do czytań

(J 20, 19-31)
Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: “Pokój wam!” A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: “Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam”. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: “Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane”. Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: “Widzieliśmy Pana!” Ale on rzekł do nich: “Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i ręki mojej nie włożę w bok Jego, nie uwierzę”. A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł, choć drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i rzekł: “Pokój wam!” Następnie rzekł do Tomasza: “Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż w mój bok, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym”. Tomasz w odpowiedzi rzekł do Niego: “Pan mój i Bóg mój!” Powiedział mu Jezus: “Uwierzyłeś dlatego, że Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli”. I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej księdze, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc, mieli życie w imię Jego.

Komentarz

Są trzy istotne rzeczy, które dotyczą dzisiejszej Ewangelii i które warto, a nawet trzeba wiedzieć.

Pierwszą z nich jest zdanie na początku, w którym słyszymy, że Jezus przyszedł mimo zamkniętych drzwi. Zastanówmy się, jak to mogło wyglądać. Wiemy, że apostołowie obawiali się Żydów, którzy jeszcze nie tak dawno chcieli ich zabić. Możemy więc przypuszczać, że drzwi nie były zwyczajnie zamknięte. Bardzo prawdopodobne jest to, że uczniowie postawili przy nich jakieś ciężkie meble, tak by nie dało się ich tak łatwo otworzyć; pewnie z oknami uczynili podobnie. Mimo to Jezus przychodzi i jest razem z uczniami wewnątrz. Czym są zatem zamknięte drzwi w naszym życiu? Zdarza się, że czasem zamykamy się na Pana Boga, jednak On zawsze jest blisko, a gdy upadamy, On pragnie być jeszcze bliżej.

Drugą rzeczą są słowa Tomasza: «Pan mój i Bóg mój!». Słowa te wskazują na to, że Jezus dla uczniów nie był tylko człowiekiem i ich przyjacielem. Apostołowie widzieli w Nim prawdziwego Boga.

Aby pojąć trzecią rzecz, musimy przypomnieć sobie fragment Ewangelii, który mówi o tym, jak Jezus postanowił pójść do Jerozolimy aby wskrzesić swojego przyjaciela Łazarza.

To powiedział, a następnie rzekł do nich: «Łazarz, przyjaciel nasz, zasnął, lecz idę, aby go obudzić» (…) Na to Tomasz, zwany Didymos, rzekł do współuczniów: «Chodźmy także i my, aby razem z Nim umrzeć».
J 11, 11.16

Mimo tych słów Tomasz, zwany Didymos, nie został zapamiętany ze swej odwagi, ale z tego, że nie uwierzył w zmartwychwstanie Jezusa. Przykre. Niestety bywa i tak w naszym życiu. Ludzie widzą tylko to, co ich boli. Na szczęście Pan Bóg widzi wszystko. Pogodzenie się z tą myślą jest największą lekcją pokory.

Zadanie

Pamiętaj, że Bóg jest zawsze blisko Ciebie, nieważne jak ciężkimi rzeczami zastawiłeś drzwi do swojego serca. Zastanów się, kim jest dla Ciebie Jezus. Bogiem i Człowiekiem, czy tylko Człowiekiem? Pamiętaj, że Bóg widzi twoje serce i twoje intencje, bez względu na to co mówią o tobie inni.