Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię – odwróćcie się od zła i przyjmijcie Moją naukę. 

Liturgia Słowa – 21.01.2018
3. niedziela zwykła

przejdź do czytań

(Mk 1, 14-20)
Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: „Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!” Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał Szymona i brata Szymonowego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich Jezus: „Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami ludzi”. A natychmiast, porzuciwszy sieci, poszli za Nim. Idąc nieco dalej, ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, którzy też byli w łodzi i naprawiali sieci. Zaraz ich powołał, a oni, zostawiwszy ojca swego, Zebedeusza, razem z najemnikami w łodzi, poszli za Nim.

Komentarz

W dzisiejszej Ewangelii Pan Jezus zwraca się do nas słowami:

Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!

Po tym powołuje pierwszych uczniów, zostawiają swoje dotychczasowe zajęcia, by pójść za Nim.

W słowach wypowiedzianych przez Zbawiciela można łatwo zauważyć aspekt eschatyczny – musimy się wciąż nawracać i umacniać swoją wiarę, ponieważ w każdej chwili może nadejść koniec świata. Słowa te jednak zawierają również aspekt aktualny, wskazujący na potrzebę budowy królestwa Bożego. Aby lepiej zrozumieć Jego słowa, warto rozbić je na kilka części:

Czas się wypełnił – Pan Jezus wskazuje na własne przyjście, które niedawno wspominaliśmy podczas świąt Bożego Narodzenia;

Bliskie jest królestwo Boże – dzięki Jego przyjściu (oraz późniejszej śmierci i zmartwychwstaniu), zbawienie stało się dla człowieka na wyciągnięcie ręki;

Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię – odwróćcie się od zła i przyjmijcie Moją naukę.

Święty Paweł zwraca się w Liście do Koryntian: jeśli jesteście żonaci, żyjcie tak jak nieżonaci; jeśli płaczecie, tak jakbyście nie płakali, jeśli się radujecie, tak jakbyście się nie radowali itd. Kluczem dla zrozumienia jego słów jest ostatnie zdanie:

Przemija bowiem postać tego świata.

Jest ono wyjaśnieniem wcześniejszych słów – wszystko jest tylko chwilowe, natomiast chrześcijanin to ten, kto żyje już na ziemi w swojej niebieskiej ojczyźnie. Apostoł wzywa nas, byśmy już w czasie ziemskiego życia żyli jak w niebie.

Bardzo wymowną sceną ewangelista opisuje słowa św. Pawła: Szymon, Andrzej, Jakub i Jan zostawili wszystko, co w tym czasie robili i pobiegli za Panem Jezusem, który tylko zwrócił na siebie ich uwagę. Jest to jakby komentarz do przytoczonych wcześniej słów:

Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!

Pan Jezus przez dzisiejszą Ewangelię chce zachęcić nas, abyśmy tam, gdzie jesteśmy, w swojej obecnej sytuacji, budowali królestwo Boże. Wymaga to radykalizmu – porzucenia ojca, czy sieci – i bezwzględnego posłuszeństwa. Tu nie ma czasu do namysłu – wezwanie Boże jest natychmiastowe.

Zadanie

Ten dzisiejszy apel Pana Jezusa dotyczy szczególnie KSM-owiczów. Pierwsza zasada KSM brzmi przecież: „Kochaj Boga, szerz Królestwo Chrystusowe w swojej duszy, w swej rodzinie i w swym środowisku”, dlatego:

  1. Zastanów się dziś nad tym, gdzie możesz budować królestwo Boże i w jaki sposób;
  2. Buduj je.